SON ZENNE

BO SAHNE
SON ZENNE

Yazan ve yöneten: Serdar Saatman
Hikâye: Nilüfer Bıyıklı
Genel sanat yönetmeni: Levent Özdilek
Dekor-kostüm tasarım: Oğuz Şahin
Işık Tasarım: Onur Alagöz
Koreografi: Uğur Can Arıkan
Fotoğraf: Fethi Karaduman
Afiş tasarım: Berkcan Okar
Asistanlar: Aybike Enişte, Tuna Altuna
Oyuncular: Yarkın Ünsal, Sevtap Özaltun, Cansu Fırıncı

Şarkılar:
GİDEMEDİKLERİMİZ
Seslendiren: Hümeyra
SON ZENNE
Söz-Müzik: Zümrüt Şahin
Aranje-mix-mastering: Erdinç Öztan, Dorukhan Yaldız
Seslendiren: Zümrüt Şahin

“Son Zenne isimsiz kahramanların oyunu… Ucuz bir müzikholün bodrum katında yaşayan Zenne, ona sığınan Nesime ve hayatlarını altüst eden Şahin. Ötekileştirilenlerin yansıması; hayatın içinde, yanlarından geçtiğimiz, hiçbir zaman yaşamlarını merak etmediğimiz insanların derinlemesine incelendiği, toplumsal dışlamanın, bir insanı “öteki” ilan etmenin, onu yok saymanın doğurduğu sonuçlar. Heteroseksüel toplum yapısının bir erkeği, bir kadını ve bir eşcinseli, yani bireyleri ne hale getirdiği tüm çıplaklığı ve çarpıcılığı ile sahnede. Son Zenne dilerim kalbinize dokunur!”

Serdar Saatman

“Hayatımızın içinden geçenler… Üçü de tanıdık! Çok yakınımız da olsa görmezden geldiklerimiz, hatta yok saydıklarımız ama asla kaçamadıklarımız… Çünkü onlar da biziz, hepimizden birer parçadır onlar. Onlar demek bile ayıbımız; insanız çünkü, aynı hamurdan yoğrulduk farkında mısınız?”

Levent Özdilek

Zenne: “Her türlü pislik iş!!! Kaç kişiye sattın ulan beni! Kaç kere çıkıp göbek attım pis heriflere! Ne duygunuz varsa tatmin ediyorsunuz! Sonra huzurlu yuvalarınıza karılarınıza, çocuklarınıza, gidiyorsunuz!”

Şahin: “Keseceğim seninkini tam olacak! Senle ben bir miyiz sanki? Evli barklı adamım ben!”

Nesime: “Artık acılarımızın sonuna gitmek zorundayız! Acılar nerede bitecekse oraya kadar gitmek zorundayız… Tırnaklarımı kalbine geçirdim. Aşağı atarsan beni, göğsün baştan başa yarılır.”