Tiyatro Ayna
Mutlu Ol Nâzım
Ataol Behramoğlu, Nâzım Hikmet’in eşi Vera Tulyakova’nın anılarından yararlanarak oyunlaştırdı. Sahneye bakıyorsunuz Dilek Türker var, elle tutulur, gözle görülür bir insan, lakin iki insan daha sahnede, biri Nâzım Hikmet, biri Vera…
Bir bakıyorsunuz, Nâzım Hikmet, idam gecesi “Zavallı bir çingenenin /kıllı, siyah bir örümceğe benzeyen eli/geçirecekse eğer / ipi boğazıma / Mavi gözlerinde korkuyu görmek için / boşuna bakacaklar Nâzım’a” diye ölüme kafa tutuyor, bir bakıyorsunuz güç veriyor, umut veriyor, “Ben yanmasam / Sen yanmasan / biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar / aydınlığa” diyor, bir bakıyorsunuz, öyle bir memleket sevgisi ki:
“Memleketim, memleketim, memleketim
Ne kasketim kaldı senin ora işi,
Ne yollarını taşımış ayakkabım
Son mintanın da sırtımda paralandı çoktan
Şile bezindendi.
Sen şimdi saçımın akında, enferktında yüreğimin
Alnımın çizgilerindesin memleketim…”
Vera Tulyakova’nın anılarından
Oyunlaştıran: Ataol Behramoğlu
Yöneten: Mahmut Gökgöz
Müzik: Nurettin Özşuca
Dekor: Osman Şengezer
Kostüm: Günnur Çaras
Işık: Yüksel Aymaz
Oynayan: Dilek Türker
40-30 TL