Bu hafta perşembe beşlisinde Ekim ayında çıkmış üç kitap var. Bu üç kitaba geçtiğimiz hafta Dağlarca Şiir Ödülü’nü alan iki şiir kitabı eşlik ediyor. İyi okumalar!
Onat Kutlar’a Mektup Var
Dostlarından 80. Yaş Armağanı
Onat Kutlar, ülkemizin hem önde gelen yazarlarından biri, hem de Türk Sinemateki’ni kurarak Türkiye’ye dünya sinemasını tanıtmak için nefer gibi çalışan ilerici bir aydındı.
Hülya Uçansu’nun derlemesiyle, ölümünden yirmi bir yıl sonra yakın dostları, sekseninci yaşını kutlamak amacıyla ona mektuplar yazarak hasretlerini dile getirdiler, paylaştıkları yaşam sürecini anlattılar.
Bu mektuplar en yakınlarının kaleminden “dostların ve dostlukların sevgilisi” Onat Kutlar’ı anlatıyor, Kutlar’ın çok özel bir insan olarak portresini çiziyor.
Adalet Dinamit, Adnan Özyalçıner, Ahmet Soner, Ahu Antmen, Ali Sirmen, Akgün Akova, Akten Köylüoğlu, Ara Güler, Arif Erkin, Arif Keskiner, Atay Eriş, Atila Alpöge, Atilla Dorsay, Aydın Engin, Aydın Sayman, Can Yücel, Celal Hosrovşahi, Cevat Çapan, Demir Özlü, Deniz Türkali, Doğan Hızlan, Ece Aksoy, Ercan Kesal, Erhün Kutlar, Erden Kıral, Ersin Salman, Ferit Edgü, Filiz Kutlar, Gençay Gürsoy, Handan Şenköken, Işıl Kasapoğlu, Işıl Özgentürk, Jak Şalom, Mazlum Çimen, Mehmet Ali Aydos, Melek Ulagay, Melih Fereli, Menderes Samancılar, Mete Akalın, Murat Belge, Mustafa Göçmen, Nevenka Hacıbaşıoğlu, Oğuz Makal, Oya Baydar, Ömer Pekmez, Ömer Tuncer, Özcan Alper, Refik Durbaş, Sennur Sezer, Serra Yılmaz, Sungu Çapan, Ülkü Tamer, Vecdi Sayar, Yaşar Kemal, Zeynep Avcı, Zeynep Oral, Zülfü Livaneli.
Kuşlar Yasına Gider
Pırıl pırıl ışıyan Türkçesiyle Hasan Ali Toptaş, “Kuşlar Yasına Gider”de romancılığına yeni bir boyut katıyor: Anlatmıyor, söylemiyor; nefeslendiriyor.
Kadirşinas otlarının mırıltısını, of dememenin ilmini, eldeyken kıymetini bilmenin erdemini, ömürden giden günlerin sabrını okudukça zihnimiz, gönlümüz havalanıyor.
“Babalar, alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır” sözü yankılanıyor kulaklarımızda.
Kuşlar Yasına Gider; atların koşması kadar doğal, kaleme iç çektirecek kadar merhametli bir roman.
“Zaten o yıllarda burnumuzun ucunda gezinen bir mazot kokusuydu babam, kulağımızda çınlayan uzak bir motor sesiydi ve az evvel dediğim gibi, gitti mi gelmek bilmezdi bir türlü.”
Bakir İntiharlar
‒Senin burada ne işin var tatlım? Hayatın ne kadar kötüleşebileceğini bilecek yaşta değilsin.
‒Hiç on üç yaşında bir kız olmadığınız anlaşılıyor doktor.
Cecilia, Therese, Bonnie, Lux ve Mary; Lisbon kardeşler bu sırayla intihar edecekler, beş güzel kız, bir yıl içinde, tüm mahalle yolun karşısından onları izlerken. Herkes kendince bir sebep yazacak, kısa süre sonra intiharlar yılı ülkede ters giden her şeyin simgesi olacak. Kızları taparcasına sevmiş, hemen her yerden onları gözetlemiş mahallenin oğlanları, hayatlarına devam edebilmek için yirmi yıl sonra bile aynı sorunun cevabını arayacak: Lisbon kızları bunu neden yaptı?
34 dilde yayımlanan ve Sofia Coppola tarafından beyaz perdeye de aktarılan Bakir İntiharlar bir modern klasik. Middlesex ile Pulitzer Edebiyat Ödülü’nü kazanan ve çağdaş edebiyatın kült yazarlarından birine dönüşen Jeffrey Eugenides, bu ilk romanında gençlik ve kaybolan masumiyete dair eşsiz bir portre çiziyor.
Harap
ben bir zamana açılsaydım yenilmezdim
taşın oğullarına yakarıp
güneşin boğulduğu kıyılarda
dili dağlanmış kederimle
anlatsaydım çocukluğunun atlarını
ölülerin doğurduğu kahrı
elbet dağılmazdım bu sularda
bir dağın sözüyle
akşamı getirdim size ölmüş
varın, beni süsleyin güzelleyin bir aşka götürün ölmüş!
Yol Şarkıları
Bir neden sonranın da sonrasında
izin alıp köşedeki bileycinin sabrından,
hınçlanıp son sepetçinin aç açına imgeler taşımasından
yazıyorum bu şiiri.
Bu sonsuz göçmene bütün tarifeler boş,
her yere gidebilir ki onlar hiçbir yerlerdir.
Yağmura tutunur, ıslak trenlere, belki bir meraka.
Neler neler geçer aklından ki hepsi ara seferlerdir
olmayan bir güzergâhta…
© 2024 Beşiktaş Belediyesi. Sitedeki tüm metin ve görseller Beşiktaş Belediyesi'ne aittir. İzinsiz kullanılamaz.
